We verwelkomen onze Indonesische collega's en willen graag meer van hen weten. We vroegen Ayu Sandriani (26) meer te vertellen over de ouderenzorg in Indonesië, wat haar beeld van Nederland is en wat ze het meeste gaat missen.
Kun je iets meer over jezelf vertellen?
‘Ik ben Ayu Sandriani, 26 jaar oud en ik kom uit Bali. Ik woon in de stad Denpasar en studeerde verpleegkunde aan Poltekkes Denpasar. Soms werk ik als zzp’er in de thuiszorg. Ik ben nu vooral bezig om de Nederlandse taal te leren. In mijn vrije tijd reis en fotografeer ik graag, met name portretten. Ik spreek graag af met vrienden en kijk graag films. Ik ben aangesloten bij diverse organisaties zoals Little Circle Foundation, Kita Muda Kreatif. Met deze organisatie geven we bijvoorbeeld les aan basisschoolleerlingen. Ik vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen en maak makkelijk contact.’
Hoe ziet de ouderenzorg er in Indonesië uit?
‘De ouderenzorg in Indonesië noemen we meestal ‘Panti Jompo’ of ‘Panti Werdha’. Het wordt geregeld door het ministerie van Sociale Zaken. Alleen de armste ouderen krijgen hulp vanuit de overheid, in andere gevallen neemt vaak de eigen familie de verzorging op zich. Ik heb zelf vooral ervaring met cliënten met dementie en met mobiliteitsproblemen. Oudere patiënten hebben niet alleen lichamelijke maar ook vaak emotionele problemen. Geduld en aandacht zijn daarbij het belangrijkste: contact maken met de cliënt met dementie, hem of haar uit te nodigen om over de familie te vertellen en regelmatig communiceren om het geheugen te stimuleren.’
Waarom heb je gekozen voor dit avontuur in Nederland?
‘Ik vind Nederland een prachtig land. Ik wil graag tulpen en molens bekijken. Nederland heeft vier seizoenen en ik wil echt heel graag sneeuw zien. Ik wil ook typisch Nederlands eten proeven zoals hutspot, stampot, bitterballen en haring.’
Wat is je beeld van Nederland?
‘Ik weet dat Nederland een ontwikkeld land in Europa is en ik wil hier studeren omdat de kwaliteit van onderwijs hier hoog is. Dit project is een mooie kans om in Nederland te studeren en te werken.’
Wat ga je het meeste missen aan Indonesië?
‘Natuurlijk mijn familie en verder het eten, de cultuur en het weer.’
Wat wil je verder nog vertellen?
‘Ik werk graag als verpleegkundige. Ik wil anderen helpen. En ik denk dat de gezondheidszorg in Indonesië al goed is, alleen ontbreken soms de middelen. Ik kijk ernaar uit om met de teams in Nederland samen te werken.’
